Konan

Þegar Guð skapaði konuna vann hann seint á sjötta degi, þegar engill kom að og sagði við hann: "því að eyða svo miklum tíma í Þetta?"

Og Drottinn svaraði: "Hefurðu ekki séð upptalninguna á því sem ég þarf að gera til að skapa hana?  Hún þarf að vera vatnsheld en þó ekki úr plasti, hafa meira en 200 hreyfanlega hluta, sem ekki er hægt að skipta um og hún þarf að geta framleitt hvaða mat sem er, hún þarf að geta faðmað mörg börn í einu og gefið faðmlag sem eitt og sér læknar allt frá skrámu til ástarsorgar.  Þetta allt þarf hún að gera með aðeins tvær hendur."

Engillinn varð mjög hrifinn og sagði: "Bara tvær hendur, það ert ómögulegt.  Og þetta er bara venjulegt eintak!  Þetta er allt of mikil vinna sem þú klárar ekki í dag, geymdu þetta til morguns og kláraðu hana þá."

"Það geri ég ekki" svaraði Drottinn.  "Ég er svo nálægt því að fullgera þetta sköpunarverk sem mun eiga sérstakan stað í hjarta mér.  "Hún læknar sig sjálf þegar hún veikist og hún getur unnið 18 tíma á dag."

Engillinn kom nú nær og snerti konuna.  "En þú hefur gert hana svo mjúka Drottinn." Sagði hann svo.

"Hún er mjúk" svaraði Drottinn.  "En ég hef einnig gert  hana sterka því þú getur ekki ímyndað þér hvað hún þarf að ganga í gegnum og þola."

"Getur hún hugsað?" Spurði engillinn.  Drottinn svaraði:  "Hún getur ekki aðeins hugsað, heldur einnig rökrétt og staðið í samningum."

Engilinn snerti vanga konunnar, "Drottinn það lítur út fyrir að sköpunarverkið leki.  Þú hlýtur að hafa lagt of miklar byrgðar á hana. 

"Hún lekur ekki ... Þetta er tár" leiðrétti Drottinn.

"Til hvers er það?" spurði engilinn.

Drottinn svaraði:  "Tárin eru hennar leið til að láta í ljós sorg sína og stolt sitt."

Þetta hafði mikil áhrif á engilinn sem sagði:  "Drottinn, þú er snillingur!  Þú hefur hugsað fyrir öllu.  Þessi kona er stórkostleg!"

Og Drottinn svaraði englinum:  "Það er hún svo sannarlega.  Konan býr yfir slíkum styrk að mestu karlmenn undrast hann.  Hún tekst á við hvaða vandræði sem er og getur borið þungar byrgðar á herðum sér, hamingju, ást og áætlanir.  Hún brosir þegar hana langar til að öskra.  Hún syngur þegar hana langar að gráta, grætur þegar hún er hamingjusöm og hlær þegar hún er hrædd.  Hún berst fyrir því sem hún trúir á.  Hún berst við ranglæti.  Hún tekur ekki nei sem gilt svar þegar hún sér betri lausn.  Hún gefur sjálfa sig svo fjölskyldan geti dafnað.  Hún fer með vini sína til læknis ef hún óttast um þá.  Ást hennar er skilyrðislaus.  Hún grætur þegar börnin hennar eru sigursæl.  Hún er glöð þegar að vinum hennar gengur vel.  Hún gleðst þegar hún heyrir af barnsfæðingum og brúðkaupum.  Hjarta hennar brestur þegar ættingi eða vinur fellur frá.  En hún finnur styrk til þess að takast áfram á við lífið.  Hún veit að faðmlag og kossar geta læknað brostið hjarta."

"Það er aðeins einn galli á henni" sagði Drottinn að lokum.  "Hún gleymir því hversu stórkostleg hún er."

Athugasemdir

[Ragnar Birkir Bjarkarson, 24.12.2009 kl. 08:38]

konur eru svo sannarlega stórkostlegt sköpunarverk Guðs